լուսանկարը՝3.bp.blogspot.com Տեստեստերոն տարիներ շարունակ ընդունելու ընթացքում, ինձ մոտ տեղի ունեցան որոշակի փոփոխություններ: Իմ առողջությունը և հոգեկան վիճակը լավացան: Իմ "երջանկության սեղմակը" /ծլիկ/ ավելի մեծացավ, անցնելով մեկ դյույմից: Իմ մարմնի հոտը դարձավ այնքան բուրումնավետ, որ ես ինքս ինձ շոկի մեջ կգցեմ, եթե ամեն օր ցնցուղ չընդունեմ /ոչ մի օծանելիք չի կարող զսպել այդ հրեշին/: Մարմինս տարօինակ ձևով փոխվեց, ուղեղիս ակտիվությունը բարձրացավ: Հետո իմ հետ սկսեցին տեղի ունենալ ավելի մանր տարօրինակ բաներ. ես վերջապես գնահատեցի գետնանուշի յուղի և շոկոլադի համը, իմ սիրած գույնը երկնագույնից փոխվեց կանաչի, իսկ դպրոցում նախկինում չսիրված առարկաները դարձան սիրելի: Իմ կյանքում փոխվեց ամեն ինչ` փոքրից մինչև կարևոր բաները: Իրականում ես հենց նույն մարդն էի, որ առաջ էի, սակայն անցել էի 2.0 տարբերակին: Շատ հետաքրքիր էր հետևել ոչ միայն ֆիզիկական ու հոգեբանական փոփոխություններին, այլ նաև տեսնել, թե ինչպես է փոխվում այլ մարդկանց վերաբերմունքը իմ հանդեպ: Կարճ ասած, Ամերիկան սկ
Մարդկության զարգացումը անհնար է առանց իրավահավասարության և կրթվածության