Skip to main content

Չինական գեղեցկության չափանիշներից տանջվող կանայք․ «լոտոսի ոտքեր»

Ժամանակին Չինաստանում աղջիկների ոտքերը ամուր կապկպում էին, որպեսզի դրանք չմեծանան: Նրանց նաև ստիպում էին փոքր համարի կոշիկ կրել: Արդյունքում այս երեխաների ոտքերը տձևանում էին: Ոտքերը կապելու դարավոր ավանդույթն արգելելուց հետո ավելի քան 100 տարի է անցել: Սրանք վերջին կանայք են, ովքեր դեռևս մանուկ հասակում այդ ավանդույթի զոհն են դարձել:   
Status symbol: Once a symbol of beauty and status, foot binding, also known as lotus feet, was carried out in China since the 10th century, falling out of favour in the early 20th century before it was outlawed in 1911
Ոտքերն ուժեղ կապկպելու սովորույթը՝ հայտնի նաև «լոտոսային ոտքեր» անվանմամբ, 10-րդ դարից ի վեր տարածված էր Չինաստանում: 20-րդ դարի սկզբին այս ավանդույթն արդեն սկսել էր իբրև բացասական երևույթ դիտարկվել, իսկ 1911 թ.-ին այն արգելվեց: Ներկայումս իրականացվում է մի ֆոտոնախագիծ, որի շրջանակներում լուսանկարիչ Ջո Ֆարելը լուսանկարում է այս կանանց՝ ի դերև հանելով ոտքերը կապելու սովորույթի բացասական հետևանքները:
Portrait: Zhao Hua Hong is one of the women photographed by Hong Kong-based Jo Farrell who had their feet bound as a child in rural China

Զհաո Հուա Հոնգը մեկն է այն կանանցից, ում ոտքերը ձևախեղվել են ոտքերի կապկպման սովորույթի պատճառով: Այս լուսանկարի հեղինակը հոնկոնգցի լուսանկարիչ Ջո Ֆարելն է:
Outlawed: The tradition of foot binding started during the Song Dynasty and was banned in 1911, although it continued in rural areas until around 1939
Ոտքերը կապկպելու ավանդույթին սկիզբ է դրվել Սուն դինաստիայի ղեկավարման օրոք: Անգամ ավանդույթի պաշտոնական արգելումից հետո գյուղական շրջաններում աղջիկների ոտքերը շարունակում էին կապկպել: Այս ավանդույթը վերացավ մոտավորապես 1939 թ.-ին:
Այս լուսանկարչական նախագծին մասնակցած կանայք 80-90 տարեկան են: Լուսանկարչական նախագիծը դեռևս անավարտ է: Այն ավարտին   հասցնելու համար Ջո Ֆարելը դրա մասին գրել էKickstarter-ում, որպեսզի այս կայքի միջոցով գտնի նախագիծն ավարտելու համար անհրաժեշտ ֆինանսավորումը:  

Տիկին Ֆարելը Kickstarter-ում նշել է.

Թեպետ այս ավանդույթը ներկայումս բարբարոսական է համարվում, ժամանակին այն թույլ էր տալիս կանանց ամուսին գտնել իրենց համար:

Practice: The process was started when women were aged between four and nine before their feet were fully developed and was often carried out during the winter months when the girls feet would be numb from the cold
Խնամախոսները և սկեսուրները պահանջում էին, որպեսզի իրենց որդիների ընտրյալները լոտոսային ոտքերով աղջիկներ լինեին: Նրանց համոզմամբ՝ կապկպված ոտքերը վկայում էին այն մասին, որ աղջիկը լավ կին կլինի իր ամուսնու համար: 1939 թ.-ին կառավարության հրամանով բոլոր կանանց ու աղջիկների ոտքերն ազատվեցին կապանքներից: Սա տեղի ունեցավ ստիպողաբար, քանի որ նրանց հարազատների շրջանում սովորույթը դեռևս կենսունակ էր, ինչի պատճառով էլ նրանք ցանկանում էին, որ իրենց շրջապատի աղջիկներն ու կանայք շարունակեին այդ ավանդույթը: Շատ աղջիկներ ու կանայք իրենք էլ չէին ցանկանում հրաժարվել ավանդույթի:
Process: Feet were soaked in a warm mixture of herbs and animal blood to soften them and toenails were cut back as far as possible. The toes on each foot were curled backwards and then pressed downwards and squeezed into the sole of the foot until the toes broke
Աղջկա ոտքերն սկսում էին կապել 4-9 տարեկանից: Ոտքերը կապելու ավանդույթը ամենից ավելի հաճախ գործադրվում էր ձմեռային ամիսներին, երբ աղջիկների ոտքերը ցրտից փայտացած ու թմրած էին լինում:   
Painful: The arch was then broken and the bandages wound around the foot, pressing the toes underneath. The feet would be unbound and washed regularly, when the feet would be kneaded to soften them and the bandages reapplied even tighter
Ավանդույթը բավականին ցավոտ էր աղջիկների համար: Ոտքերը դրվում էին դեղաբույսերից ու կենդանական արյունից պատրաստված տաք խառնուրդի մեջ, որպեսզի դրանք փափկեին: Ոտքի մատների եղունգները հնարավորինս խորը կտրում էին: Ոտքի մատները ծալում էին ու սեղմում դեպի ներքև այնքան ուժգնորեն, որպեսզի դրանք կոտրվեին: Այնուհետև կոտրում էին ոտքի կամարը, և ոտքը փաթաթում վիրակապերով՝ ոտքի մատները թողնելով պիրկ կապված վիրակապի տակ: Աղջիկների ոտքերը կանոնավորապես լվանում էին, իսկ դրանցից հանված վիրակապերը որոշ ժամանակ անց էլ ավելի պիրկ էին կապում: Ոտքերի ոսկորներից շատերը տարիներ շարունակ կոտրված էին մնում, սակայն դրանք ապաքինվում էին այն ժամանակ, երբ աղջիկը մեծանում էր: Այնուամենայնիվ, դրանք շատ փխրուն էին և հաճախ կրկին ու կրկին էին կոտրվում:
Inspiration: Ms Farrell described her subjects, including Yange Jinge as the most amazing, kind, generous and compassionate women I have ever met
Ֆարելը նշել է, որ յուրաքնաչյուր մշակույթում կան մարմնի փոփոխման ձևեր, որոնք բխում են գեղեցկության այն ընկալումից, որն ընդունված է տվյալ մշակույթում:
Status: The women photographed are all peasant farmers living and working in rural areas, far away from the city life where foot binding was used as a display of social status, as wealthy women who did not need to work would have their feet bound
Այս լուսանկարչական նախագծում ընդգրկված բոլոր կանայք գյուղացիներ են, ովքեր բնակվում ու աշխատում են գյուղական վայրերում՝ հեռու քաղաքի կյանքից, որտեղ կապկպված ոտքերն օգտագործվում էին սեփական սոցիալական կարգավիճակն ի ցույց դնելու համար: Հարուստ կանայք, ովքեր աշխատելու կարիք չունեին, կապված ոտքերով էին լինում:
Desirable: Many young girls used foot binding because it was a mark of beauty and were was one of the main avenues for women to find a husband in China or marry into money
Բազում երիտասարդ աղջիկներ համաձայնվում էին ապրել կապկպված ոտքերով, քանի որ կապկպված ոտքերը գեղեցկության նշան էին համարվում: Ոտքերի կապման ավանդույթին հետևելը Չինաստանում ամուսնանալու կամ հարուստ ամուսին ունենալու միակ եղանակն էր:  
Տիկին Ֆարելը հույս է հայտնել, որ իր նախագիծը կարող է օգտակար լինել մարդաբանական հետազոտությունների համար և կիրառվել թանգարանների ցուցասրահներում:  
Resource: Ms Farrell said she hoped that when completed her project would be a useful aid for anthropological studies, and could be used in museum exhibits
Կանայք, նրանց ամուսիններն ու ընտանիքները հպարտանում էին փոքր ոտքերով: Համարվում էր, որ ոտքի կատարյալ երկարությունը 7 սմ-ն էր:
Equivalent? Ms Farrell said that in every culture there are forms of body modification that adhere to that cultures perception of beauty, such as Botox, FGM, breast augmentation, scarring and tattooing, to rib removals, toe tucks and labrets
Այս ավանդույթի զոհը դարձածները չէին կարողանում բավականին լավ պահել իրենց հավասարակշռությունը: Այդ պատճառով էլ կապկպված ոտքերով տարեց կանայք նստած դիրքից դժվարությամբ էին վեր կենում և հակված էին ընկնելու ու կոտրվածքներ ստանալու:
Symbol of pride: Women, their families, and their husbands took great pride in tiny feet, with the ideal length, being around 2.75 inches
Լոտոսային ոտքերով բազմաթիվ կանայք հաշմանդամ էին դառնում այս ավանդույթի պատճառով: 1800-ականների վերջերին Չինաստանում աշխատող միսիոներները նշում էին, որ այս ավանդույթը պետք է արգելվի՝ կանանց ու տղամարդկանց միջև հավասարություն ապահովելու համար:  
Risk: Since they could not balance securely, older women who had bound feet were less able to rise from a sitting position and were more likely to fall and break their hips and other bones
Ջո Ֆարելը վերջին ութ տարիներին զբաղվել է ֆոտոնախագծի իրականացման աշխատանքներով՝ լուսանկարելով լոտոսային ոտքերով կանանց: Նրանք լոտոսային ոտքերով վերջին կանայք են, ովքեր դեռ ողջ են: Ֆարելն իր խոսքում նշել է.
- Միայն վերջին մեկ տարվա ընթացքում ֆոտոնախագծին մասնակցած կանանցից երեքը մահացել են: Ես կարծում եմ, որ անհրաժեշտ է փաստագրել այս ավանդույթին ենթարկված կանանց կյանքը, քանի դեռ շատ ուշ չէ: Այդ կանայք ամենահետաքրքիր, բարի, լայնսիրտ ու կարեկից կանայք են, որոնց ես երբևէ հանդիպել եմ:    
Controversial: Many women who underwent foot binding were left with lasting disabilities, and missionaries working in China in the last 1800s said the practice should be banned to promote equality between men and women

Աղբյուրը՝ Blognews.am
Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Հայերեն քֆուրների վերլուծություն. Ինչպե՞ս են օգտագործվում կնատյացության կոնտեքստում

Մի քանի օրինակներ, որոնցով հասարակությունը ողջունում է կանանց նկատմամբ ատելությունը. Ինչպե՞ս պայքարել դրա դեմ Հասարակությունը կանանց չի սիրում և հետևաբար նաև նրանց հեշտոցները։ Շատ վաղ տարիքից մեզ սովորեցնում են, որ հեշտոցները կամ կանանց սեռական օրգանները չգիտես ինչու վատն են և կեղտոտ/խուժան են։ Ինչպես նաև բնականաբար տղամարդկանցը։ Այս գաղափարները սոցիալականացման համար գալիս են համընդհանուր օգտագործվող լեզվամտածողությունից , սեռական բնույթի կարծրատիպերից , սոցիալական նորմերից և օգտագործվող տերմիններից։ Սակայն փաստն այն է , որ հեշտոցները մշակութային ատելության թիրախն են և գլխավոր ատելության օբյեկտը համեմատած տղամարդկանց օրգանների և սեռի հետ, քանի որ տղամարդկանց սեռական օրգանը դիտվում է որպես հարձակվող ավելի շուտ, քան պասիվ և նվաստացուցիչ՝ ինչպես հեշտոցը։ Մենք կարող ենք սրա դեմն առնել լինելով ավելի կրթված և տեղեկացված։ Եթե ցանկանում են վիրավորել որևե մեկին ավելի ճիշտ կլինի արտահայտել կոնկրետ հատկանիշ և կոնկրետ մարդու անուն, քանի որ այլ բառեր ու ածանցներ օգտագործ...
Post a Comment
Next page»

Ծլիկ․․․ի՞նչ նպատակ ունի այն

Լուսանկարը՝ med-practic.com Ծլիկն ունի մի շատ պարզ նպատակ: Նա մարմնի միակ օրգանն է, որը պարզապես ստեղծված է հաճույք ստանալու համար: Ծլիկն իրենից ներկայացնում է նյարդային հանգույց: Ավելի ճիշտ 8,000 նյարդային կծիկներ: Սա նշանակում է, որ ծլիկի նյարդային կծիկների կենտրոնացումն ավելի բարձր է տղամարդու կամ կնոջ մարմնում գտնվող մի ուրիշ օրգանի նյարդերի քանակից, ներառյալ մատների ծայրերը, շուրթերնը ու լեզուն: Ծլիկում գտնվող նյարդերի քանակը երկու անքամ գերազանցում է առնանդամինը: Սա մի դրական փաստ է հեշտոցի մասին, Նատալի Անժեյի `“Կին․ Մի ինտիմ Աշխարագրություն” գրքից:
Post a Comment
Next page»

Առաջին դաշտան. ի՞նչ է պետք իմանալ

Դաշտանը կնոջ սեռական ուղիներից արյունային արտադրությունն է, որը պարբերաբար ի հայտ է գալիս դաշանային ցիկլի վերջում արգանդի լորձաթաղանթի ֆունկցիոնալ շերտի շերտազատման արդյունքում։ Առաջին դաշտանը համընկնում է սեռական երկրորդային նշանների ի հայտ գալուն, որը վկայում է սեռական հասունացման սկսման մասին: Այդ ժամանակ աղջիկներից ու պատանիներից շատերի դեմքին առաջանում են պզուկներ, մաշկը և մազերը ճարպոտում են, ուժեղանում է քրտնարտադրությունը: Այդ երևույթները պայմանավորված են ներզատիչ գեղձերի գործունեությամբ և սեռական հորմոնների բուռն արտադրությամբ: Լինելով սովորական ֆիզիոլոգիական փոփոխություններ` նրանք անցնում են առանց բուժման: Առաջին դաշտանը սովորաբար տեղի է ունենում 11-15 տարեկանում, սակայն երբեմն այն կարող է տեղի ունենալ 9-10, ինչպես նաև 16 տարեկան հասակում: Առաջին դաշտանից մի քանի ամիս առաջ հեշտոցից կարող է նկատվել անգույն կամ սպիտակավուն, հեղուկանման կամ մածուցիկ արտադրություն: Դա կոչվում է ֆիզիոլոգիական սպիտակահոսք և միանգամայն բնական երևույթ է: Առաջին դաշտանը սովորաբար շատ թեթև է լինում և...
Post a Comment
Next page»