Չիկագոյում (ԱՄՆ) բնակվող լուսանկարիչ Իվետ Իվենսը կերակրող մայրերին լուսանկարել է իրենց փոքրիկների հետ՝ դրանով փառաբանելով տեսարանի մաքրությունը և գեղեցկությունը, գրում է Daily Mail-ը։
Նրա նախագծի նկատմամբ տարատեսակ արձագանքներ են եղել, եղել են կանայք, որոնց աչքերը լցվել են ցուցահանդեսի ժամանակ լուսանկարներին նայելիս։
25-ամյա Իվենսը պատրաստվում է «Կերակրող աստվածուհիները» վերնագրով գիրք հրատարակել, որպեսզի հասարակության մեջ վերանա ամոթը կամ դժկամությունը նման բնական գործողության հանդեպ։Հետաքրքրական է նկատել, որ եթե մարդկանց չի անհանգստացնում այն, որ սեքսուալացված հետույքներով, կիսաբաց կամ բոլորովին մերկ կրծքերով կանանց կարելի է տեսնել ամսագրերում, գովազդային բազմատեսակ միջոցներում, սակայն եթե այգում նստած մի կին որոշի իր զավակին կերակրել, բոլորը չգիտես ինչու սկսում են անհանգստանալ նրա մերկ կրծքից, պատվից, կամ վերջիվերջո՝ «ամոթ է, դա տանը արա, փակ դռների հետևում»։
Ի դեպ ամոթի մասին կարող եք մտորել այս հետաքրքրական տեսանյութը դիտելով։
Երբ հարցնում ես թե ինչո՞ւմն է խնդիրը շատերն ասում են «ընդունված չէ հանրության մեջ նման բան անել։ Անընդունելի է»։
Իսկ հարց է առաջանում ինչո՞ւ է նորմալ համարվում երբ ինչ որ տղամարդ կարող է հանգիստ գետնանցումում միզել, երբ կանգառում կանգնած երեխային ապտակում է իր ծնողը և բոլորը անտեսում են, ինչու է նորմալ երբ քայլում ես փողոցով և պատահաբար կանգնում ես ինչ որ մեկի թքածի վրա և այս ցուցակը կարող եք շարունակել ինքներդ։
Բոլոր վերը նշված օրինակները իսկապես արժանի են քննադատության, որովհետև բոլորն էլ պրոբլեմատիկ բնույթ ունեն, չնայած ամեն մարդ կարող է իրեն դրսևորել ինչպես ուզում է, եթե չի վնասում այլ մարդկանց և բնությանը։
Բայց երբ կինը հանում է իր կուրծքը և կերակրում է երեխային այն միանգամից դառնում է անընդունելի, սեքսուալ, ամոթալի և նույնիսկ զզվելի, իսկ ի՞նչն է ավելի բնական քան երեխայի սովը ով կաթ է ուզում մոր կրծքից։
Ոչ մի սեքսուալ կամ զզվելի բան չկա երբ մայրը կերակրում է իր երեխային հանրության մեջ, որովհետև դա հասարակության կողմից հորինված վախերն են, ինչը բխում է հայրիշխանությունից և այն մտքից, որ տղամարդիկ ինչ ուզեն կարող են անել իսկ կանանց պետք է սաստել և ղեկավարել իրենց երեխայի կերակրման գործողությունը և ոչ միայն։
Հագուստը և տեղեկատվական տեխնոլոգիաները չեն, որ մարդկությանը և հասարակությանը դարձնում են զարգացած և քաղաքակիրթ, այլ հարգանքն ու կառուցողական քննադատությունը հասարակական այնպիսի նորմերի նկատմամբ, որոնք անհանգստացնում են հասարակության անդամներին։
Մենք որպես հասարակություն պետք է միասին փոխենք մեր վարքը և կարծիքները, որպեսզի ավելի հանդուրժող և ավելի սիրող լինենք միմյանց նկատմամբ։
Աղբյուր՝ respectwomen.co.in և ԹԵՐԹ․am
Comments
Post a Comment