Հայրիշխանություն` թակարդ մոխրոտների համար

Լուսանկարը՝img15.deviantart.net

Այս նյութը ես գրեցի այն բանից հետո, երբ ուսումնասիրեցի հասարակության ռեակցիան բժիշկների անկեղծ խոստովանութանն այն մասին, թե ինչպես են իրենք վերաբերվում ծննդատանը երեխաներից հրաժարված կանանց հետ: Ամենից շատ ինձ զայրացրեց այն փաստը, որ նման հայտարարություն էր արել իմ հայրենի քաղաքի ` Տուլայի ծննդատան բժշկուհին: Այդ մասին նա գրել էր բլոգում և պատմել, թե ինչպես են իրենք բոլոր հնարավոր միջոցներով ստորացնում երեխաներից հրաժարվող կանանց: 

Այդ մեթոդների թվում նա նշել էր արյուն վերցնելու ասեղով ծակելը, կոպիտ ու տգեղ կարեր դնելը: Թվում է Հիպոկրատի երդում տված մարդկանց նման վարքը պետք է զայրացներ բոլոր նորմալ մարդկանց: Ինչպիսին որ լինի հիվանդը, ինչ վարք էլ որ նա ցուցաբերի, բժիշկը պետք է նույն կերպ վերաբերվի բոլորին և նույն կերպ բուժի նրանց: 

Բայց ամենից շատ ինձ զայրացրեց այն, որ այդ "բժիշկները" ունեին պաշտպաններ: Համացանցում նույնիսկ քվերակություն անցկացվեց .թե արդյոք բժիշկների վարքը ճիշտ է թե ոչ: Եվ ամենակարևորը այն էր, որ քվեարկողների 49 տոկոսը կողմ էր բժիշկների նման վարքին: Իսկ ամենասարսափելին այն էր, որ գտնվեցին մարդիկ, ովքեր կոչ էին անում բռնի կերպով ստերիլիզացնել նման կանանց: 

Չգիտես ինչու, ոչ մեկի մտքով չանցավ մտածել, թե ինչն է կանանց մղում դիմել նման քայլի: Եվ ինչպես միշտ, ոչ մեկի մտքով չանցավ քննադատել այդ երեխաների հայրերին, ովքեր ինչպես միշտ գործի հետ ոչ մի կապ չունեն:

Նմանատիպ քննարկում ծավալվեց Ֆեյսբուքի էջերից մեկում: Քննարկման ընթացքում շատերը նշում էին, որ այդ կանանց պետք է պատժել, նրանց հետ վերաբերվել հնարավորինս վատ, և որ նրանք լավ վերաբերմունքի արժանի չեն:

Բայց ամենահետաքրքիրն այն է, որ երկու օր առաջ նույն խմբում քնարկվում էր մի կնոջ պատմություն, ով չէր ցանկանում ամուսնանալ և երեխա ունենալ: Եվ նրան նույնպես բոլորը քննադատում էին, ասելով թե որքան էգոիստ է նա, հիմար և ընդհանրապես արժանի չէ երկրի վրա ապրելու:

Ստացվում է, որ մի կողմից կինը, որ երեխա է ունեցել և հրաժարվել նրանից, սարսափելի չարիք է: Մյուս կողմից, կինը, ով չի ցանկանում ծննդաբերել, նույնպես չարիք է:

Ստացվում է, որ հայրիշխանության տեսակետից, ցանկացած կին հենց սկզբից վատն է: Իսկ ինչ վերաբերվում է երեխա ծնելուն

1. չայլդֆրին- էգոիստ է, սրիկա, մեղավոր է, որ երկրում ծնելիության աճ չկա և նրան պետք է զրկել թոշակից

2. կինը, որ հրաժարվել է երեխայից- զզվանք է, լիրբ, նրան պետք է ստերիլիզացնել, ուղարկել բանտ



Ինչ վերաբերվումէ սեքսին



1. կինը, ով շատ տղամարդ ունի - լիրբ է, բոզ

2. ասեքսուալ կինը- աննորմալ է, հիվանդ, հրեշ

3. լեսբուհին- այլասերված է, հիվանդ, աննորմալ, որին պետք է բուժել։



Հայրիշխանությունը սահմանում է "լավ աղջկա" կերպարը, որին պետք է ձգտի նմանվել ցանկացած նորմալ կին, որպեսզի հայրիշխանական համակարգի կողմից ստանա "նվեր": Բնականաբար, աղջկան "լավ" որակելու չափանիշները կախված են այն հանգամանքից, թե որքանով է այդ կինը օգտակար տղամարդու համար: Բայց իհարկե "լավ աղջիկ" դառնալ հնարավոր չէ: Ամեն դեպքում կհայտնվեն մարդիկ, ովքեր քեզ կքննադատեն ինչ որ արարքի համար և դու կդառնաս վատը, այսինքն` մշտապես կունենաս մեղքի զգացողություն:

Եթե դու շատ ես գումար աշխատում, դու քեզ մեղավոր կզգաս, որ չես կարողանում շատ ժամանակ տրամադրել ընտանքիդ: Մի անգամ մենք Պսկով քաղաքում անցկացնում էինք սեմինար` մասնաճյուղերի տնօրենների համար, որում ներառված էր նաև հրաշալի մշակութային ծրագիր: Եկատերինբուրգի մասնաճյուղի տնօրենն ամբողջ ճանապարհին ինքն իրեն մեղադրում էր որ չի կարողանա մասնակցել իր աղջկա ավարտական երեկույթին: Ընդ որոմ, մայրը աղջկա համար որպես նվեր գնել էր բնակարան: 

Եթե դու զբաղվում ես ընտանքիով, ապա քեզ մեղավոր կզգաս, որ ոչինչ չես անում /քանի որ ճաշ եփելը, լվացքը և տունը մաքրելը աշխատանք չեն համարվում/ "նստել ես ամուսնուդ վզին", նա աշխատում է, վնասում է իր առողջությունը: Եթե դու երեխային մենակ ես դաստիարակում, ուրեմն դու չես կարողացել պահպանել հարաբերությունները, երեխային որբ ես թողել հոր կենդանության օրոք, վատ ես վերաբերվել ամուսնուդ:

Որքան էլ ուշադրություն դարձնես քո արտաքինին, դու միշտ կլինես ոչ այնքան գեղեցիկ, որպեսզի արժանի լինես լինել երջանիկ: Հայրիշխանական համակարգում դու ոչ մի դեպքում լավը չես լինի: Քանի որ հայրիշխանությանը պետք են ստրկուհիներ, ովքեր պատրաստ կլինեն միշտ ծառայել: Իսկ մեղքի զգացողության միջոցով մանիպուլյացիան լավագույն միջոցն է ստիպել ենթարկվել և ծառայել:

Հայրշխանական համակարգը բաժանում է կանանց, նրանց ստիպում է մրցակցել: Ընդ որում մրցակից է համարվում ոչ թե կոնկրետ ինչ որ կին, որի մոտ կարող է գնալ քո ամուսինը, այլ ցանկացած կին: Կարծես թե քո ամուսինն այնքան հիասքանչ է, որ աշխարհի բոլոր կանայք պատրաստ են նրան գողանալ քեզանից: Եվ ամենից շատ հայրիշխանությունը ստիպում է ատել այն կանանց, ովքեր տարբերվում են այդ համակարգի սահմանած ստանդարտներից: Հայրիշխանական համակարգը մյուս կանանց ստիպում է ատել նրանց, ինչպես որ ծննդատան դեպքում էր:

Այսպիսով, հայրիշխանությունն իրագործում է "բաժանիր, որ տիրես"քաղաքականությունը:

Աղբյուրը՝feministki.livejournal